„Vasalegt mar“

Í gær vorum við Rúnar Atli í framgarðinum og ég var eitthvað að spá og spekúlera eins og mín er von og vísa. Var með hendur í vösum, þungt hugsi. Heyri ég þá eitthvað uml og einhverjar stunur frá syni mínum. Fer ég að spá í þetta og átta mig fljótlega á því að hann er að reyna að koma höndunum sínum ofan í buxnavasana. Gekk hálfilla því þeir eru lokaðir með frönskum rennilás. Ég hjálpa guttanum auðvitað og varð hann himinlifandi yfir þessu og spígsporaði um allt með hendur í vösum. Meðfylgjandi myndir ná ekki að sýna innlifunina nægjanlega en gefa þó vísbendingu um ánægju drengsins.