Slakað á

Sunnudagurinn 13. desember á því herrans ári 2009 runninn í garð. Já, reyndar er dagurinn langt kominn. Lífinu hefur verið tekið með ró það sem af er degi. Bendir flest til að það breytist lítið seinni hluta dags.

Við Rúnar Atli skutumst í laugina í morgun á meðan Gulla stóð í ströngu í uppvaskinu. Stórveisla var jú hér í gær. Um 40 manns mættu í Æsufellið til að samfagna Tinnu Rut, en hún var jú að halda upp á útskrift úr framhaldsskóla. Einnig var henni óskað velfarnaðar í komandi áskorunum á norðurslóðum Kanada.

Við Gulla hófum kökubakstur tveimur dögum fyrir veislu og svo kom mamma sterk inn á endasprettinum með brauðtertur. Flatkökur voru smurðar og pönnsur bakaðar. Enda svignuðu borð undan veisluföngum. Tinna Rut stendur hér við kræsingarnar rétt áður en atgangurinn hófst.

Já, þetta voru rétt um fjörutíu manns. Fólk bæði úr móður- og föðurætt Tinnu Rutar og svo vinafólk, bæði gamlir og eins „nýrri“ vinir.

Tinna Rut stóð sig eins og herforingi, enda glæsileg stúlka.

Sjálfsagt meira úr móðurættinni... hún er þó með tærnar mínar...

Eins og gengur er oft misjafn sauður í mörgu fé. Hér eru tveir af þeim öfugsnúnustu sem mættu í gær:

Ævinlega stuð hjá Rúnari Atla og Loga Snæ þegar þeir hittast.

Við Gulla vorum mjög sátt með veisluna. Þurfum þó að fjárfesta í nokkrum klappstólum til viðbótar til að fullkomnun sé náð. Sjáum alveg fyrir okkur að hægt sé að halda 50 manna boð í Æsufellinu. Enda er farið að skipuleggja þau næstu. Eftir tvö ár eigum við 25 ára brúðkaupsafmæli - ótrúlegt afrek hjá jafn ungu fólki - og eftir fimm ár verð ég fimmtugur. Það er náttúrulega súrrealískt ótrúlegt.

En merkiði í dagbókina, 14. des. 2011, og 17. des. 2014.