Sólin skín í Oxelösund þennan föstudaginn. Við fórum í aðra útskrift í morgun. Þetta var í Peter Lund skólanum, en þar voru tvíburarnir Ellen og Olivia að ljúka öðrum bekk. Það væri þriðji bekkur á Íslandi, skilst mér.
Í skólanum eru fimm árgangar og var töluvert af fólki að fylgjast með. Rúnar Atli sat á háhesti á mér, enda erfitt fyrir stutta menn að sjá yfir sæg af fullorðnu fólki. Eftir góða stund fór hann að kvarta yfir vanlíðan og enduðum við með að stinga af úr athöfninni og fara „heim.“
Erum við á því að sólin hafi verið að ergja hann, enda var enginn skuggi sem hægt var að hörfa í.
Ekkert nema sól, sól, sól.
Fréttum við síðar að einhver önnur börn hefðu átt í svipuðum vandræðum.
En, eftir smáhvíld og djús er drengur eins og nýsleginn túskildingur.
Bara alltaf í Amsterdam
Í fyrradag flaug ég til Amsterdam. Ég var reyndar á leiðinni til Úganda, en til að komast þangað er ágætt að nota Schiphol flugvöllinn sem s...
-
Áðan skruppum við í göngutúr um nágrennið okkar. Ég var búinn að stúdera næstu götur svolítið á kortavef hr. Gúguls og var kominn með áætlun... -
Rúnar Atli fékk að fara eftir skóla heim til bekkjarbróður síns, Liams. Liam og Rúnar Atli eru virkilega góðir vinir og alltaf mikill spenni...
-
Þá er komið að því að ræða viðhaldið. Nei, nei, hvað er að ykkur? Skammist ykkar. Auðvitað er allt er í fínu hjá okkur Gullu. Ja, a.m.k....
Engin ummæli:
Skrifa ummæli