Þegar við búum jafnlangt í burtu frá íslenskumælandi fólki og raun ber vitni, þá hefur sonurinn auðvitað ekki margar íslenskufyrirmyndir heldur en þá örfáu fjölskyldumeðlimi sem hann býr með. Reyndar er oft hlustað á Rás 2 og Bylgjuna um helgar og þekkir hann þær tvær stöðvar ósköp vel og raular stundum: „ráááás tvööööö.”
En helstu fyrirmyndirnar eru fáar og stundum hugsa ég hvort ég tali virkilega á þann hátt sem tungutak sonarins gefur til kynna.
Um sjálfan mig hef ég þá skoðun að ég tali alveg þokkalega íslensku. Á til að skella smáorðinu sko í lok setninga og segi kannski fulloft maður, einnig í lok setninga. En svona heilt yfir, álít ég að íslenskan mín sé ágæt.
Kannski lifi ég í einhverri draumaveröld í þessu samhengi.
Eitt dæmi.
Eitt af algengustu orðum sonar míns þessa dagana er: nennirðu.
Í bílnum spyr hann: „Nennirðu að hækka/lækka?” Er þá að tala um útvarpið. „Nennirðu að opna?” „Nennirðu að skrúfa?” „Nennirðu að gefa mér mjólk?” og svo framvegis og svo framvegis.
Æ, ég nenni ekki að skrifa meira...
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Bara alltaf í Amsterdam
Í fyrradag flaug ég til Amsterdam. Ég var reyndar á leiðinni til Úganda, en til að komast þangað er ágætt að nota Schiphol flugvöllinn sem s...
-
Áðan skruppum við í göngutúr um nágrennið okkar. Ég var búinn að stúdera næstu götur svolítið á kortavef hr. Gúguls og var kominn með áætlun... -
Rúnar Atli fékk að fara eftir skóla heim til bekkjarbróður síns, Liams. Liam og Rúnar Atli eru virkilega góðir vinir og alltaf mikill spenni...
-
Þá er komið að því að ræða viðhaldið. Nei, nei, hvað er að ykkur? Skammist ykkar. Auðvitað er allt er í fínu hjá okkur Gullu. Ja, a.m.k....
1 ummæli:
Hehe sá eldri var að spjalla við þann yngri einn morguninn þegar hann kallaði í mig til að láta mig vita að sá yngri sé farin að controla augunum sínum miklu betur en í the beginning in his life
hahhahaahahhaaaaa.....
Það er sko byrjað íslenskuátak á þessu heimili
Skrifa ummæli