Háspenna!!!

Í morgun fórum við Dagmar Ýr með Doddsinn í skoðun. Undanfarin þrjú ár a.m.k. höfum við fengið grænan miða og því var ákveðið að vekja Dagmar Ýr snemma, þrátt fyrir að hún hefði verið á kvöldvakt í gær, svo hún hefði skoðunarferlið á hreinu ef endurskoðun þyrfti.

Við ókum bílnum inn og fórum svo á kaffistofuna, þar sem ég drakk ómælt magn af kakói til að „díla“ við stressið. Síðan fór skoðunarmaðurinn að þrífa númerið til að líma nýjan miða á.

Hætti svo allt í einu við... og fór að skoða bílinn eitthvað betur. Lyfti honum aftur upp og fór eitthvað að hrista dekkin.

Síðan fór hann aftur að stússast í númerinu. Við Dagmar Ýr stóðum með öndina, og ég með kakóið, í hálsinum.

Spenna.

Og, ... og ... og EKKI!!! grænn miði!!!

Mikið vorum við ánægð þegar við ókum í burtu. Svo ánægð að ég villtist á bílaplaninu fyrir utan og ók næstum á móti einstefnu...