Fyrsti morgunn í Windhoek.
Skítkalt.
En sólin er komin hátt á loft, þ.a. ég býst við að eftir klukkustund eða tvær verði hitinn orðinn fínn. A.m.k. utandyra.
Við gerðum nú frekar lítið í gær. Komum til borgarinnar um fjögurleytið. Hittum svo finnska kunningja okkar sem litu eftir bílnum okkar. Þau eru að flytja til Víetnam og annað þeirra flýgur þangað núna í dag þ.a. þetta var síðasti fundur okkar í langan tíma reiknum við með.
Svo keyptum við okkur pitsur - bestu pitsur í heimi fást nefnilega á ítölskum veitingastað í Windhoek, Sardinia - og fórum snemma í háttinn.
Mér kom á óvart hvað Rúnar Atli er spenntur yfir að vera kominn aftur til Windhoek. Kannski ætti það ekki að koma mér á óvart, því hér hefur hann átt heima megnið af sinni ævi. En, alls konar hlutir rifjuðust upp fyrir honum þegar við vorum að versla og sækja pitsurnar. Gaman að því.
30. júlí 2011
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Bara alltaf í Amsterdam
Í fyrradag flaug ég til Amsterdam. Ég var reyndar á leiðinni til Úganda, en til að komast þangað er ágætt að nota Schiphol flugvöllinn sem s...
-
Áðan skruppum við í göngutúr um nágrennið okkar. Ég var búinn að stúdera næstu götur svolítið á kortavef hr. Gúguls og var kominn með áætlun...
-
Um daginn vorum við á ferð í Himbalandi ásamt Ella og Allý og krakkagrislingunum þeirra. Athygli okkar vakti hversu mikið var af litskrúðugu...
-
Haldiði ekki að það séu komnir fyrstu gestir til Mapútó! Já, 20 dögum eða svo eftir að við mætum á svæðið, þá eru komnir gestir. Geri aðrir ...
Engin ummæli:
Skrifa ummæli