Svona dags daglega er lífið frekar tilbreytingarlítið. Klukkan hringir milli fimm og hálfsex á morgnana, allir staulast á fætur og fá sér morgunmat. Börnin fara í skóla og leikskóla, ég í vinnuna, Gulla leggst yfir skólabækurnar. Svo kemur hádegið, börnin og ég koma heim í hádegismat. Ég fer síðan aftur í vinnuna. Kem heim skömmu fyrir kvöldmat. Eftir matinn spilum við veiðimann og síðan horft á sjónvarp og farið að sofa.
O.s.frv.
Já, lífið í henni Afríku er spennandi...
Í dag dró reyndar til tíðinda. Í því sem fundi einum var að ljúka tókum við eftir reyk utan við gluggann. Glugginn er reyndar á fimmtu hæð...
Þegar við litum út um gluggann sáum við bíl, alelda. Ekki alveg sjón sem mætir mér á hverjum degi hér í Windhoek. Kannski þætti þetta ekki merkilegt í Bagdad, en hérna vakti þetta töluverða athygli. Fullt af fólki í kring og einhverjir voru að baksa við slökkvitæki, en með litlum árangri, eins og sést á meðfylgjandi mynd.
Sem betur fer mætti slökkviliðið og verður að viðurkennast að þeir báru sig faglega að og slökktu eldinn á örskotsstund.
Svo er bara að vakna í fyrramálið milli fimm og hálfsex...
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Bara alltaf í Amsterdam
Í fyrradag flaug ég til Amsterdam. Ég var reyndar á leiðinni til Úganda, en til að komast þangað er ágætt að nota Schiphol flugvöllinn sem s...
-
Áðan skruppum við í göngutúr um nágrennið okkar. Ég var búinn að stúdera næstu götur svolítið á kortavef hr. Gúguls og var kominn með áætlun...
-
Rúnar Atli fékk að fara eftir skóla heim til bekkjarbróður síns, Liams. Liam og Rúnar Atli eru virkilega góðir vinir og alltaf mikill spenni...
-
Þá er komið að því að ræða viðhaldið. Nei, nei, hvað er að ykkur? Skammist ykkar. Auðvitað er allt er í fínu hjá okkur Gullu. Ja, a.m.k....
Engin ummæli:
Skrifa ummæli