Ástæðan fyrir að tölvan kom með var fyrirsjá. Auðvitað þarf Rúnar Atli að læra á tölvu, svo þegar hann, 16 mánaða gamall, fluttist suður á bóginn þá var tölvan tekin með.
Nú loksins er svo búið að dusta rykið af kassanum og koma gripnum í gang. Gekk það ekki alveg þrautalaust, því rafhlaða nokkur sem er inni í tölvunni var búin og þurfti því að hafa upp á nýrri. Tókst það. Er skemmst frá að segja að Rúnari Atla finnst æðislegt að hafa sína eigin tölvu. Hann var eldsnöggur að ná að tengja milli örvarinnar á skjánum og músarinnar á borðinu og þar með er björninn unninn. Hellingur af leikjum er á gripnum, leikjum sem Dagmar Ýr og Tinna Rut léku sér í á sínum tíma. Þeir hafa vel staðist tímans tönn.
Ekki er laust við að Tinna Rut fari í endalaus hvörf í barnæskuna: „VÓH, ég man eftir þessum leik...“
Takið síðan eftir glæsilegri hönnun á skrifborðssamstæðunni. Eitt borð handa húsmóðurinni og eitt handa húsbóndanum, tölvuborð handa syninum og síðan annað skrifborð handa honum til að teikna og lita á.
Hver skyldi hafa smíðað...?
Engin ummæli:
Skrifa ummæli